trocar

trocar
I
(Del fr. trocart.)
sustantivo masculino MEDICINA Instrumento quirúrgico que consiste en un punzón con punta de tres aristas cortantes y revestido de una cánula, usado para extraer líquidos de las cavidades que los contienen.

CONJUGACIÓN

INDICATIVO
PRESENTE: trueco, truecas, trueca, trocamos, trocáis, truecan.
IMPERFECTO: trocaba, trocabas, trocaba, trocábamos, trocabais, trocaban.
INDEFINIDO: troqué, trocaste, trocó, trocamos, trocasteis, trocaron.
FUTURO: trocaré, trocarás, trocará, trocaremos, trocaréis, trocarán.
CONDICIONAL: trocaría, trocarías, trocaría, trocaríamos, trocaríais, trocarían.
SUBJUNTIVO
PRESENTE: trueque, trueques, trueque, troquemos, troquéis, truequen.
IMPERFECTO: trocara o trocase, trocaras o trocases, trocara o trocase, trocáramos o trocásemos, trocarais o trocaseis, trocaran o trocasen.
FUTURO: trocare, trocares, trocare, trocáremos, trocareis, trocaren.
IMPERATIVO: trueca, trueque, troquemos, trocad, truequen.
GERUNDIO: trocando.
PARTICIPIO: trocado.
————————
II
(De origen incierto.)
1 Cambiar una cosa por otra:
trocó buena parte de su cosecha por alimentos.
SINÓNIMO permutar
verbo transitivo/ pronominal
2 Convertir una cosa en otra:
la suerte se trocó en desgracia.
REG. PREPOSICIONAL + en
SINÓNIMO mudar variar
3 Echar la comida por la boca.
SINÓNIMO vomitar
4 Tomar una cosa por otra:
trocó su saludo por un gesto de desprecio.
SINÓNIMO equivocar
5 EQUITACIÓN Hacer que una caballería al galope cambie de pie y mano.
verbo pronominal
6 Cambiar una persona de vida:
se trocó de vida cuando le tocó la lotería.
7 Cambiar una persona el asiento con otra:
se trocaron los asientos para ver mejor la pantalla.

CONJUGACIÓN

INDICATIVO
PRESENTE: trueco, truecas, trueca, trocamos, trocáis, truecan.
IMPERFECTO: trocaba, trocabas, trocaba, trocábamos, trocabais, trocaban.
INDEFINIDO: troqué, trocaste, trocó, trocamos, trocasteis, trocaron.
FUTURO: trocaré, trocarás, trocará, trocaremos, trocaréis, trocarán.
CONDICIONAL: trocaría, trocarías, trocaría, trocaríamos, trocaríais, trocarían.
SUBJUNTIVO
PRESENTE: trueque, trueques, trueque, troquemos, troquéis, truequen.
IMPERFECTO: trocara o trocase, trocaras o trocases, trocara o trocase, trocáramos o trocásemos, trocarais o trocaseis, trocaran o trocasen.
FUTURO: trocare, trocares, trocare, trocáremos, trocareis, trocaren.
IMPERATIVO: trueca, trueque, troquemos, trocad, truequen.
GERUNDIO: trocando.
PARTICIPIO: trocado.

* * *

trocar1 (del fr. «trocarts») m. Cir. Instrumento que se emplea para hacer punciones y extraer líquidos de las cavidades del organismo.
————————
trocar2
1 por») tr. Dar una ↘cosa y recibir otra por ella. También recípr.: ‘Trocarse los papeles’. ≃ *Cambiar[se]. ⊚ (ant.) Cambiar una moneda por el mismo dinero en otras de menos valor.
2 en») tr. y prnl. *Convertir[se] una ↘cosa en otra distinta y frecuentemente opuesta: ‘Trocar[se] el amor en odio’.
3 tr. *Equivocar o *tergiversar una cosa.
4 Equit. Hacer que el caballo que galopa con el pie y la mano derechos pase a hacerlo con los izquierdos, o viceversa. Cambiar.
5 *Vomitar la comida.
Conjug. como «contar».

* * *

trocar1. (Del fr. trocarts). m. Instrumento de cirugía, que consiste en un punzón con punta de tres aristas cortantes, revestido de una cánula.
————————
trocar2. (Etim. disc.). tr. cambiar (ǁ dar o tomar algo por otra cosa). || 2. Arrojar por la boca lo que se ha comido. || 3. equivocar. Al criado no se le puede encargar nada, porque todo lo trueca. || 4. Equit. Hacer que una caballería al galope cambie de pie y mano. || 5. desus. Cambiar moneda. || 6. intr. cambiar (ǁ mudar). || 7. prnl. Cambiar de vida. || 8. Permutar el asiento con otra persona. || 9. Dicho de una cosa: Mudarse, cambiarse enteramente. Trocarse la suerte, el color. ¶ MORF. conjug. actual c. contar.

* * *

(del fr. trocart)
masculino Instrumento de cirugía, a modo de punzón cilíndrico, con punta de tres aristas cortantes, revestido de una cánula.
————————
(de or. incierto)
transitivo-intransitivo Cambiar.
► Vomitar (devolver).
► Equivocar, tomar o decir [una cosa] por otra.
pronominal Mudarse, variar de vida; mudarse, cambiarse enteramente una cosa.
► Permutar el asiento con otra persona.
CONJUGACIÓN se conjuga como: [TROCAR]

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Mira otros diccionarios:

  • trocar — TROCÁR, trocare, s.n. Instrument chirurgical în formă de tub ascuţit (cu mâner), folosit la efectuarea puncţiilor sau la introducerea în unele cavităţi ale organismului a unor instrumente chirurgicale sau a unor dispozitive optice. – Din fr.… …   Dicționar Român

  • trocar — trócar trócar m. instrum. Aparato puntiagudo formado por una cánula que sirve para efectuar punciones y extraer líquido de su interior. Medical Dictionary. 2011. trocar …   Diccionario médico

  • trocar — Se conjuga como: volcar Infinitivo: Gerundio: Participio: trocar trocando trocado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. trueco truecas trueca trocamos trocáis… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • trocar — em troca me isso em miúdos. trocar por trocava a cidade pelo campo …   Dicionario dos verbos portugueses

  • trocar — v. tr. 1. Fazer troca de. 2. Inverter a ordem ou o sentido de. 3. Dar o equivalente de (uma moeda em moedas de outro valor). 4. Substituir; permutar. 5. Alternar. • v. pron. 6. Transformar se. 7. Mudar se; converter se.   • Confrontar: troçar,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • troçar — v. tr. e intr. Fazer zombaria de; escarnecer; zombar; ridicularizar.   • Confrontar: trocar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Trocar — Tro car, n. [F. trocart (or trois quarts, i. e., three quarters); trois three (L. tres) + carre the side of a sword blade; so called from its triangular point.] (Surg.) A stylet, usually with a triangular point, used for exploring tissues or for… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trocar — Trocar, so v.w. Troiscart …   Pierer's Universal-Lexikon

  • trocar — trocar(se) 1. ‘Cambiar [una cosa] por otra’ y ‘transformar(se) en otra cosa’. Verbo irregular: se conjuga como contar (→ apéndice 1, n.º 26), es decir, diptongan las formas cuya raíz es tónica (trueco, truecas, etc.), pero no aquellas cuya raíz… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • troçar — de troçava do velhinho …   Dicionario dos verbos portugueses

  • trocar — [trō′kär΄] n. [Fr trocart < trois (< L tres, THREE) + carre, a side, face < carrer, to make square < L quadrare (see QUADRATE): from the shape of the point] a surgical instrument consisting of a sharp stylet enclosed in a tube… …   English World dictionary

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”